bir ömür aşkının ardından koşturdum
ümidim kesildi dermanım kalmadı
yıllarca içimdeki duyguları çoşturdum
derinden sevdi inan yüreğim olmadı
ben sana aşka tutsak sabıkalı mahkum
vururum zincirlerimi kalın taş duvarlara
ayaklarım yaralı parmaklarım çakıl kum
savururum zihnimi beyinsiz yoz diyarlara
şimdi sana kavuşamamanın ezikliğindeyim
gururumla ters düştüm hayatımda ilk kez
bir dokunsan hissedersin alnının çizikliğindeyim
izin ver be gülüm sende sev ne olur bir kez
Özay KarakuşKayıt Tarihi : 29.10.2006 12:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!