Sabıkalı Aşk Şiiri - Hüsnü Bala

Rüzgârı önüne kattı zaman
Dur gitme dedim
Durmadı gitti
...
Sana uzun uzun sesleneceğim o zamanın içinde
Sesim kulağında çınlayacak yıllar yılı
Arsızlığın pençesinde kendine acılar büyüteceksin zaman zaman
Kavuşma isteklerin olacak ara sıra
Ama sen geldiğinde ben olmayacağım
...
Belki bir sokak ortasında kurşuna dizecekler bedenimi
Belki de yasadışı bir aşktan sabıka giydirecekler ömrüme
Kuzularımız melemeyecek Zozanlarda
Dağlarda otlatamayacağız o kır saçlı keçilerimizi bir daha
...
Ovalarımızdan sular çekilecek ve küsecek doğa bize
Yaralarımız açılacak üst üste
Kanayan yara hep kanayacak ve durmayacak
Küllerle bezeyecek o zamansız rüzgârlar
Seni ve beni önüne katıp gidecek
Kurşun izlerine rastlanacak bedenimizde
Ve
Tarih bu aşkın sabıkasını gizli tutulacak
...
Evet, sen en iyisi rüzgârlara katıp acılarını
Bana elvedalarını
Bana sevdanı
Bana sevgini sakla
Git o uzak rüzgârların fırtınasına
Savrul ve harelen usul usul
Çünkü seni anlamayacak kimse
Seni kimse benim kadar katamayacak yüreğine