Duyan yok feryadını, hayatının başında.
İnliyordu sabi, bembeyaz bezin arasında.
Ne baba bu utancın farkındaydı,
Nede gaflet uykusuna dalmış zalim ana…
Batıyordu güneş mazlumların uğruna
Methiye düzüyordu beşer, musalla taşında.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta