Sabetay Şiiri - Turan Tuncer

Devrik olmayan bir cümle içindeydi söyledikleri,
Çamlar devirmiş, umutları tutsak etmişti ayaza.
Kolay mıydı? bir kalemde bitirmek ha diyince,
Cesaret ister bide nasır tutmuş kör bakar yürek.

Meyveli bir ağaç bile eğerken başını tevazu ile,
Dağ taş vecd ile biat eder kendisine can verene,
Bunca kapı, adı ile açılırken o seven yüreklere,
Akıl ister bide sevgi ile yumuşamış bir yürek.

Armuda sap takılmış, çöplü olur iyisi üzümün,
Kapısızlık darlıksa, kapılı olmak akıdır yüzünün,
Ama kapıları açmak, işidir kişinin doğru sözünün,
Edep ister bide Hak’tan tevazu ile istenmiş bir dilek.

Emeklerken kalkan ayağa, sanır ki bi daha düşmem.
Şimdilik işim oldu, senin kapına bi daha hiç gelmem.
Dünya bu bozulur işlerin, deme ben malımı vermem,
Boynun bükmeye Azrail yeter bide eli çomaklı felek.

Alkadraz_Kuşcusu
22 Aralık 2007 İst
www.turksiirmektebi.com