Şaban Uluca Şiirleri - Şair Şaban Uluca

duygular var,
söze gelmeyen
söze gelse de
söylenemeyen
duygular var,
söylenmesi gereken

el oldu sevdiklerim değer verdiklerim
ellerin oldu şimdi hep canım dediklerim

loşluk yüreğimdeki bir yoldur sana gider
limansın gönül kuşlarına hep sana göçerler

ay gibisin geceye, gündüze güneş gibi
ayda ışık gibisin, güneşte ateş gibi
sınırsız güzelliğinin, doyumsuz tadıyla
sevgiye çiçek gibisin, aşka tohum gibi

aşka düşkün yüreğim çaresiz kaldı
sevdi ama sevdasız kaldı
bir elimde hüzün bir elimde umut
geriye sadece hicranım kaldı

bindiğim bir sandaldı, önü ufka bakardı

bilirim ki bir anlamı kalmayacak
bu çiçeklerin ellerinde
teninin dokusunda eriyecek
gül yaprakları
teninin kokusu kaplayacak baharı
çiçekler sen kokacak

bazen
seni tanımasaydım diyorum
üzülmezdi yüreğim bu kadar
seni sevmenin kaderim olduğuna inanmasam
her aklıma gelişinde sarışın olmasa bedenimi
katlanabilir miyim bu derde bilmem

ne bendeki ben
nede ben bendeki
öyle ayrı işte
bir garip iki kişi

ne çare yalnızlık

beyaz
gül beyazı
bulut gibi
bir adımlık yerde
yıldız gibi
beyaz, masumiyet

diyorum ki her seferinde
bu son olsun
her şiir denemesinde
bu sana ders olsun

kızıyorum kendime

olur olmaz zamanlarda
ansızın kopan bir fırtına gibi
düşlerime giriyorsun
savunmasızım sana karşı
ve en acımasız öfkelerine duygularımın
senaryosu sana adanmış ve