Şaban Mortaş Şiirleri - Şair Şaban Mortaş

AYNALAR
Aynalara seni sorar oldum her dem
Aynalar bana sana bize yalan söyledi
Olmayan bir şeye inandırdı yıllar yılı
Aynalar aşk acısı bilmez ki ...

Çocuk yüreğim bir hayal kuruyor.
Gökyüzünde yirmi dört saat ,
Sıkıldım yeryüzünden ,
Sıradan günlerden anlardan ,
Düşlerime sarılıp uyuyorum .
Bulutlara sarılmış halde uyanıyorum .

Henüz onbeşinde bir fidan
Karadeniz yaylalarında bir can
Çocukluğunun baharında bir anne kuzusu
Yüreğinde her daim hissettiği baba sızısı
Bir yaz günü buldu ölüm onu
Asla hak etmedi bu acı sonu

Gece
Sadece iki hece
Oysa düşünürsün saatlerce
Uyutmaz yorgun düşüncelerin
Uyutmaz peşine takılan hislerin
Uyku bile uykudayken

GECENİN GÖZLERİ

İki heceli saat sesleri
Düşüncenin ipliği yorgun göz kapaklarımda
Uykudayken sessizlik
Ve kaderini düşünürken insan

Buğday insan misali bir ömür sürer.
Toprağa düşüp usulca çürür.
Toprak altında varlığı yok olur.
İlahi izinle yeniden filizlenir.
Boy verir ama mağrur durur.

Uzun zamandır yaşamıyorum ,
Aldığım nefes bile acı veriyor ,
Bazen zorluyorum kendimi ,
Acısa da öldürmez diyorum .
İsyan edemiyorum Rabbime ,
Bedenimle ruhum derin savaşta,

Kudüs yetim
Mescidi aksa mahzun
Sol yanımda bir sızı
Tarifsiz bir acı
Hakk'ın va'dettiği
Günler yakın

KUDÜS
Kudüs yetim Mescidi Aksa mahzun ,
Sol yanımda acının tarifsiz sızısı,
Ey Kudüs gözümüzün nuru ,
Peygamberler şehri, kutlu diyar,
Efendimizin baktığı ilk yön ,

Ben bir seyyahım.
Ezelden ebede göçebe ,
Her çağda yaşamış .
Her olaya müşahid .
Zümrüdüankayla yoldaş.
Abı hayat peşinde bir ömür.