Şaban Şiiri - Şaban Ertuğrul

Şafak söker elbet yarın bu elde
Az sonra doğar karşı tepeden güneş
Biraz ısıtır içimi inceden
Ardından batar gider hissettirmeden
Nafile gün yine geceye kalır

Şakır şakır yağmur yağar bi akşam
Anlarsın gece bugün yasdadır
Bulutlar kapkara olmuş tepemde
Ağlama sırası artık ondadır
Nasır tutan toprakların üstüne..

Şimdi tam zamanıdır ağlamanın
Ayaz çökmüş gece kuytularında
Bahtsızlar toplansın borusu çalar
Ağlamaya başlarız topyekûn orda
Nihayet gökyüzü ağlar bizimle..

Şakakları çökmüş bir dilenciyim
Ah ile vah ile geçen şu ömrüm
Bana ne güldü nede güldürdü
Anılarım içinde birtek sıranın
Ne geceler olsun nede gündüzler..

Şimşek Şimşek keder ler duruyor gözümde
Acılar çevrelemiş tüm benliğimi
Bir tutam yaş süzülür gözümden toprağa
Ancak ozaman doyar toprak belkide suya
Nehirlerin coştuğunu görürsün belki...