Sabahsız Rüyalar Şiiri - Celâlettin Çevik

Ne bir duacı bilirim, ne bir yol gösterici
Tek inandığım sendin, sevgi bahanesi
Karanlıkta kaldım, doğmadın güneşim
Şafak kuşlarımı kanatsız bıraktın

Çaresizlik sabrın son sınavı olsa gerek
Kan taşları kesiklerime yetmiyor
Keşke bir pişmanlık bulsam geçmiş için
Oysa sevgiyi çok, mutluluğu taşkınca tattım

Hangi hatıramı unutmaya kalksam olmaz
Saçlarını ne güzel süslemişti iğde çiçekleri
Şarap içmeyi de senin dudaklarınla sevmiştim
Mutlu anlar yaşamayı, sabahsız rüyalara bıraktın

(Ağıtlı Türküler -3)