Sabahların müjdesi Şiiri - Samiha İkbal

Bu gece kızıl gözlerin ucundayım
Kaba ses denizinde bir can simidi ararken
Sessizlik yetişti ellerime
Yüzler yüzlerden dönük, yıldızlar çarpışırken
Ve ararken
Doğru olanı sayısız defalar
Bir muştudan habersiz
Kara kediler boğuşuyordu yüreğimde
Ve böyle anlarda
Yüreğimin tercümanı puslu gözlerimdir
Orada ise gerçeğin en çirkini yalanın en güzeli
Avunduğum tek sermayemdir.

Aslında
Parmaklar arasında bir tutam saçta
Gizlidir bütün açılar
Sizler de bilmelisiniz kadirşinas geceleri
Ağlamalısınız gecelerin arka yüzüne
Ağlayın, inci gözyaşlarınızı mumyalayın
Onlar bir günahın kefaretidirler
Ve sabahın müjdesidirler...