Dallarında sıralanmıştı hüzünlü yapraklar
İstanbul'un ağlayan ağaçlarının...
Soğuk bir yorgan gibi faydasızdı rüzgar
Asık ve sağlıksız suratlarla çevrilmiş yazık
İki kıtayı birbirine bağlayan efsunlu şehir
Hangi umut yeşerebilir bu zalimlikler arasında?
Hangi filiz serpilebilir bir inatçı kök gibi?
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta