Sabahlarda Mis Kokulu Çiçekler Açmak İst ...

Dallarında sıralanmıştı hüzünlü yapraklar
İstanbul'un ağlayan ağaçlarının...
Soğuk bir yorgan gibi faydasızdı rüzgar
Asık ve sağlıksız suratlarla çevrilmiş yazık
İki kıtayı birbirine bağlayan efsunlu şehir
Hangi umut yeşerebilir bu zalimlikler arasında?
Hangi filiz serpilebilir bir inatçı kök gibi?
Kedilerin mamalarına saldırıp şişmanlayan martılar
Haykırırlar geceler boyu
Arsız bebek sesleriyle
Gündüz sanırlar geceyi
Aydınlatılmış sokaklarda ring ederler
Ve çöp kutusunu karıştırır üzgün bakışlı beyaz bir kedi
İki paket jambon alıp yedirmek mutluluk verir bir nebze
Beklersin başında ortak olan çıkmasın diye
Bir bilgi akışı olur;
Güle güle dersin kederin efendisine
Ben sevmiyorum seni
Gülmek istiyorum inadına
Mutlu olmak...
Tüm o acı hatıraları gömüp şehrin en derin kuyularına
Kahkahalara boğulmak istiyorum.
Genç bir fidan gibi kök salıp gecelerde,
Sabahlarda mis kokulu çiçekler açmak istiyorum.