Hadi gel sabahları kucaklasın seninle
Yüce dağ zirveleri, yurdumun bucakları
Bir kaval nağmesinde benim kalbimi dinle!
Nasıl sararsa gülü, öyle içten, derinden
Bir yaralı sevdanın hasretli kucakları
Gel artık o gittiğin dönülmez seferinden!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Kurşuni akşamların karanlık çığlıklarında gidişler yıkar yüreğe sızan yalnızlıklar. Kızıl koncaların güneşe uzanan kokusunda salınır masum serzenişler. 'Gel' olmaların kanatlandıran beynelminel çalkantısı ,bulanık zihne nakşedilen dupduru bir sevda.....İncecik gülüşlerin sabaha değdiği yerde başlayan ve oracıkta noktalanan bir maviş tene el/gül/yüz verişi...
Ömrümüzden sızarken sabahlar,sabahımıza değen incecik gülüşlerin yegane sahibine trilyarlarca busecik,satırlarınız......
Yüreğinize ,emeğinize sağlık Durmuş bey...
Büyük keyif aldım ve seve isteye yordum kalemimi...
Tebrikler,dua ve muhabbetle:)))
Hadi gel sabahlara ince gülüşün değsin
Al benisi seğrisin yüzünün dudağının
Salıver turnaları kanadından engine!
Patlayan goncası ol gönül isimli bağın
O ceylan bakışınla tutuştur ocakları
MUHTEŞEM BİR ÇALIŞMA
TEBRİK EDİYORUM ABİM
SAYGI İLE
Yüreğine sağlık sevgili toprağım.
çıkar gelir ahirinde dost'sa bir yerden.
beklenenler inşaallah..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta