Hüzünlü Bir Islık Gibi Dokundun Düşlerime
Gözlerimde pırıl pırıl yanan bir dünya
Günler baharı kuşanıyor sevgilim
Sabahlar karanfil kokuyor burnuma
Oysa nasılda büyürdü tombul tombul
Nasılda boy atardı yaşamak
Calınca her gece kapımızı,
Güneşli elleriyle bir şafak...
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta