Ne zor bu sabahlar, güneş doğmasın istedim,
Akşamda yudumlarken, ellerini, saçlarını,
Geceyarılarım kavgalı, küskün, vede yalnız
Sabahları sevmedim, unutulsun geceler...
Ben böylemiydim? güneş ışımılarında,
Şefkatli, sevgi dolu, aşk dolu, sen doluydum,
Yeni bir güne, yeni bir muta başlamaktı,
Cıvıl cıvıl, birde türkü tuttururdum içimden...
En güzel dörtlükler, içimde olurdu yazmazdım,
Dil altından kendime okurdum nedense?
Söylemeyi bilemedim, yazmayı bilemedim,
Benimdin, senindim, nasılsa bolca yazacaktım...
Bakışlarımız değişti bir gün, dokunmalarımızla,
Sözlerimiz değişti, ellerimizdeki gecelerimizle,
Depremler başladı, virane, harabe yüreklerimizde,
Ve tükettik birbirimizi çünkü: SABAHLAR ÇOK AĞIRDI...
Bayram KARAALİ
01.02.2002
Kayıt Tarihi : 8.3.2002 03:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!