Sabahlar Şiiri - Ahmet Canbaba

Kedi karşısında tazı görüp de

Kama gibi çıksa sevgiler kından
Gönüllerde gezer bıkmaz akından
Güzeli sevmemek mümkün mü candan
Bu kadar işveyi nazı görüp de

Gidiyorlar çoğu murat almadan
Yüreklerindeki aşkı bulmadan
Öyle kişiler var daha çalmadan
Oynamağa kalkar sazı görüp de

Tanrı veriyordu çoğuna yoktan
Hakkına razıydı gelirse haktan
Keyfi yerindeydi çoğunun çoktan
Birden isyan etti azı görüp de

Yokuşa çıkanlar inişe geçmiş
Çekilen acılar dinişe geçmiş
Ömür sona doğru finişe geçmiş
Kışa eremedi yazı görüp de

Kazan biri senin üçü çetelik
Delik cepte hiç kalmıyor metelik
Kendisi yer içer birde üstelik
Kurda haber verir kuzu görüp de

DOKUNULMAZLIK

Suçlulara hükümet kurmak verilmiş bir hak
Temiz bir parti diye ismini koyarsın ak
Halk sistemin çarkında ezilirken onlara
Bu nasıl bir düzen ki gene dokunmak yasak

SABAHLAR

Uykum kaçmış bir gece yüksek bir terastayım
Yıldızları doyumsuz seyretmeye hastayım

Milyarlarca ışık yıl zamanı var aramda
Geceyi tek başına yaşarken Ankara’mda

Var mıdır başka biri yıldızlara bakıp ta
Bir haz duysun o rahat uykuyu bırakıp ta

Herkes uykuda, kuşlar,uyumayan bir benim
Gece serinliğinde dinç ve sağlam bedenim

Düşün, binlerce beyin rüya görür uykuda
Kimi uçar havada, kimi boğulur suda

Bulutlardan sıyrılıp görülür teker,teker
Göz kırparken yıldızlar sanki bir merhaba der

Karanlık, karanlığa karışmışken zifiri
Görünmez karanlıkta havanın isli kiri

Uykuya teslim olmuş binlerce çarpan yürek
Rüya denizlerinde sessizce çeker kürek

Rüyalara girse de aşk gecede yaşanır
Kimi yerde gönülden ne sevgiler boşanır

Kimi diskoda, barda kimi mahpus damında
Yürekleri cız eder her günün akşamında

Belki bir gece boyu kalkmış konan yasaklar
Hangi acı nerede, hangi sevdayı saklar

Kimi yerde dertlerle sorunlar uyanmadan
Evlerin ışıkları ara sıra yanmadan

Bir gizemlik sevgiyi davet ediyor aşka
Her mevsimde geceden sabaha kalkış başka

Umuda sürgün veren fikirler uyumakta
Ömürler gece boyu sarılır bir yumakta

Bir sonraki sabaha gece verirken mola
Kimi derdi erteler, sabah ola hayrola

Hiç farkında olmadan geçerken güne yarın
Tesiri yavaş, yavaş kaybolur ışıkların

Sokak köpeklerinin sesleridir ürüyen
Gece karanlığıdır yudum, yudum eriyen

Kimi erken kalkacak gün başı yolculuğa
Veda edip gidecek belki çoluk, çocuğa

Gün ışığına gebe hayır şer saklı düşte
Uyanıyorlar sabah ezanı saat beşte

Karanlığın içinden gelirken ezan sesi
Bir güne başlanacak bir gecenin ertesi

Geceden nasıl çıkmak, güne nasıl başlamak
Ya, hızlı kalkmak yada, boş verip yavaşlamak

Mahmurluğu üstünden zor atıp kalkan kişi
Kalkmaz güne kimisi, yatmak en güzel işi

Uykuya dalmış gece, dalmış tasa, dert, hüzün
Feryatlar yükselecek uyanınca gündüzün

Kim bilir daha başka acıyı tattıracak
Sakinleşmiş olaylar başlarken güne sıcak

Bir kızartı belirdi henüz güneş doğuyor
Tabiat alemini kaplayarak boğuyor

Horozların ötüşü sabahı müjdelerken
Yıldızlar gibi ayda kayboldu erken, erken

Artık herkesin derdi başladı ahlar, vahlar
Gece boyu içimde, huzur bende sabahlar.