sabaha yakin hersey
damlayan uykular gibi
ben düstüm topraga
uyku emdi gozlerimi
ezanlari sehadetinde
kildim namazimi
hayat bu ya bazen ölüyor insan
sabah can geliyor yeniden
toprak kokuyor ranzalar
kerpiç örülü evlerde
beyaz bir battaniye gerili
soguk bedenli devlerde
horozun ibiğinde hayrola
sabahı yeniden keşfeder insan
zarı tutulmaz zamanın
kimi yek olur kimi tek kalır hayat
perdesi cekili evdeki dumanın
seyrek olur tütmesi ,bilmez rahat
Kayıt Tarihi : 26.10.2018 06:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)