sanrıların kendisine köle olduğu bir gece
ağlamasını bile bilmezdi son trenle giden uykuların ardından
rüyaların gözlerinden fışkıran nefretti, hece hece
aşağılayıp sessizlik duvarına vuran
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta