Sabaha doğru
Bulutlarla örtmüştü gece üşüyen bütün dağlarımı
Dikenden sivri rüzgar titretiyordu diz bağlarımı
Sabaha doğru
Savrulan kartaneleri sataşıyordu tegraf direklerime
Tellerim tutmasa beni sendeleyip düşeceğim yerime
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta