Sabahına Doğru Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Sabaha doğru
Bulutlarla örtmüştü gece üşüyen bütün dağlarımı
Dikenden sivri rüzgar titretiyordu diz bağlarımı

Sabaha doğru
Savrulan kartaneleri sataşıyordu tegraf direklerime
Tellerim tutmasa beni sendeleyip düşeceğim yerime

Sabaha doğru
Islak köpeklerin havlıyordu öfkeyle düşmanca
Karanlık ve soğukta tütmekten yorulmuştu her baca

Sabaha doğru
Kış uykusundaydı kıvrılan yollar tıslayamıyordu
Gceden kara topraklar yaprağa doyamıyordu

Sabaha doğru
Sana doğru yani
Sabahına doğru
Yokluğunun süreceğini sanıp içimde bir şeyler ölmüştü
Sana varmak hevesiyle güllerim geceden yola dökülmüştü