Düşlerimden vuruldum anne! bir akşam üstü. Avuçlarımda kaldı heveslerim.
Ne kanatlarım var ne balonlarım çocuk yanım üşüdü.
Bu benimki bir yalnızlık hikayesi, bu benimki hüzün valsi. Yinede gülümsüyorum sabahların umut kapısında
Kayıt Tarihi : 27.3.2017 09:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!