Sabahın üçüne doğru
Güneş doğacaktı birazdan
Saçacaktı nur tanelerini
Mutlu bir güne,
Huzurlu bir dünyaya..
Beklerken işte o huzuru
Tam da güneşi beklemesi gibi
dünyanın
Seni bekliyordu bu kalp
Huzuru bulmak için
sabahın üçüne doğru
Gözler uyku doluydu
Ama çok zordu uyumak
Seni görmeyi arzularken
bu gözler
Kapanmaya razı olamıyordu
bir türlü
Sabahın üçüne doğru
Güneşin doğuşunu seyrediö
Öyle uyumayı ister gibi
Seni istiyordu
Deliksiz bir uykuya dalmak için
Gözlerinin derinliyinde
Sabahın üçüne doğru
Uyuyordun sen
Bir bahar şafakına
Uyanmak için
Aklında hiç yokken ben
Rüyana girebilme ihtimalinle
bile
Hoş oluyordu bu gönül
Belki uyanıp
Beni birine anlatırsın diye
Hayallere gark olmuşken
Rüyalarını düşünüyordum ben
Sabahın üçüne doğru
Keşke gelseydin bu gece
Işık olurdun karanlığıma
Sabahın ilk saçaklarıyla
Belki birlikte yaşardık
rüyalarını
Ve belki de ben sana
Bir şiir okurdum
Sabahın üçüne doğru...
(02.03.2013)
Asaf VelizadeKayıt Tarihi : 5.12.2016 21:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!