Sabahın Seheri Şiiri - Mehmet Sıddık Şengül

Uyandım ezan sesleri
Yıldızlar suskundu
Asumanda yıldızlar
Kimbilir kaç bin ana
Yıkılıyordu başına bina
Bebeğini emziriyordu
Kimbilir kaç bin göz
Gecelere nenni söylüyordu
Özlem ve hasret
Dolu dizgindi içim
Geceleri içtikçe içim
Geceyi içtikçe bitmiyordu gece
Kimi ne gelen var,ne giden
Mechule gidiyordu
Uyandım hava suskun
Hava kurşun ve ağır
Ağır ağır ağrıyordu sol yanım
Islanıktı şakağım
Rüzgar kaçıyordu
Asumanlı
Ay yüzlü yorganım
İçinde ben ve özlemlerim
Bulutluydu gözlerim
Islaktı saçlarım
Yağmur ciseliyordu
Gürlüyordu hıçkırıklarım
Dar boğazda sözcükler
Uyandım
Dilim suskun,lal dilim
Yüreğim dilim,
Dilim,dilim yüreğim
Yürekler ağlıyordu geceye
Hangi bedende yüreğim
Hangi yürekler yüreğim
Ben susar yürek ağlar
Yürek susar ben ağlıyordu
Yudumladım geceyi
Turnalar şafaktaydı
Melek yüzlü çocuklar
Mevzilenmiş kafile kafile
Sapan gözlü ebabil kuşları
Uyandım yüreğim kanıyordu.