Ne boynumuzu büktük,
Ne başımızı eğdik.
Sevdayı yüreğimizde taşıdık
Özlemle…
Unutmadık geçenleri
Belleğimize işledik.
Hasretleri, ölümleri unutmadık.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta