Sabahın köründe doğum Şiiri - Servet Bal ...

ayrılıktan arta kalan sabahın köründeyim
kavak ağacı içi bir durak içindeyim
çıktım dışarı kızgın uykulu hafif baygın
deniz de doğan güneş senin ellerindeyim

tertemiz berrak mavi çarşaf gibi bir deniz
gri gökte bir yıldız ufukta sarı bir iz
hayatıma dokundun ey mükerrer manzara
ben yıllardır yaşarım nutkumu ger ey feyiz

kalan ömrüm senindir ey gizlenmiş habersiz
her gün tekrar eden haz ne kadar da aciziz
sahilde gök manzara deniz göğün koynuna
akıyor genişlikle biz bundan habersiziz

unuttum tüm derdimi burda buldum kendimi
dünya güzel bir yermiş mıhladım gözlerimi
bu manzara cömertlik her sabahın döngüsü
bunu görmeyen kişi ölü saysın kendini

bundan sonra burdayım en önde ki saftayım
bir acayip seyirde rüzgar kucağındayım
bu an bitmesin derim sabahları isterim
doğa sessizliğinde günün doğumundayım