Sabahın körü /ankara Şiiri - Murat Kılıç 4

sabahın körü
Ankara
yalnızlık,
kahve,
sigara.
birinden biri terkedecek beni
yalnızlık
kahve
sigara.
koskoca şehir
onca kalabalık
onca insan arasından
yokluğun seçiliyor
demekki
nufus sayımlarında
bir fazladan
daha fazlasısın sen

birinden birinin içinden terketmek
geçiyor
sigaranın tütünü kurumuş
kahvenin son kullanma tarihi
yaklaşmış
yalnızlık
kahve
sigara
ömür
son kullanma tarihi geçmiş
bir aşkı
sürdürme isteği benimki
çünkü
bazı kelimeleri aklım almıyor
"o yok artık"
"bitti"
"gitti"
kendime bunları söylediğimde
yüreğim kulağımdan daha sağır
oluyor
beynim gözlerimden kör

...
saatler geçiyor
kahve fincanı boşaldı
sigara paketi de
tükenmişlikleri geride bırakıp
yeni bir yol çizmeli insan hayatta kendine
yeni bir paket almalı
yeni bir kahve koymalı
yeni bir yalnızlık istermiyim
ömrü ikiye ayırırken
senden öncesi ve senden sonrası

bir başka yalnızlık adasında
olduğunu varsayıyorum
çoğu zaman
dört tarafı insanlarla çevrili
bir yalnızlık adası
daha güçlü bağlar saldığını
duyuyorum toprağa
mülteci umutlarım bir bir
vuruyor kıyına
ne internet sitelerinde
ne radyo ne televizyonda
uzak bir adaya doğru açılan bir teknenin
battığına rastlamadım oysa
...
kahve ve sigara için
ömrü kısaltıyor derler
sensizliğin adını yalnızlık
koymuşum
ömrü tüketiyor
- derler-

sensizliğin adını yalnızlık
koymuşum
senin umrundamı oysa
kahve,
ömür ,
sigara.