Sabahın ışıkları Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu sabaha neler oluyor
Körpe ışıkları gözlerimi yakıyor
Kör bıçakla yontulan kılçıklı parlaklık
Takılıyor uykulu gözlerime
Pencereden süzülüp giren
Denizden kopmuş ışıkların renk senfonisi
Kayıkçıların son umutlarının mavisi
Sabahın bereketli taze ışıkları
Gizemli papatyanın ise canı oldu
Papatyalar yayıldı bakir çayırlıklara
Esen rüzgar yönlendirdi başıboş papatyaları

Sabahın yükselen keskin ışıkları
Parlatıyor ıslak pırlanta kayalıkları
Bakamıyorum o keskin ışığa
Patladı ışığın kabaran göbeği
Vadideki yeşil çimenler üstüne
Nurlu umutlar saçıldı ortaya
Umut olmadan sabahlar nedir?
Sonu olmayan bir haredir
Sanki kuytu bir balıkçı kulübesi
Özleyeni olmayan sahipsiz karanlık
Bir o kadar da köhnedir