Sabahın ilk ışıkları
Gecenin sessizliğini boyayan kuş cıvıltıları
Gece zifiriyken daha gerçekçi
Dünyanın çırılçıplak kaldığı saatler
Gözümden akan damlayı bedenime akıtıyor
Bu hüzün dolu hasreti
Çekmelere doyamıyorum
Odama yansıyan ışık sönüyor
Yine bir gün doğuyor
Yeni bir gün doğuyor
Karanlık çoktan hapsetmişken beni içine
Yeni bir gün doğuramıyorum kendime
Savruluyorum oraya buraya
Bir neden arıyorum
Burada olmak için bir sebep
Tanrının acımasızlığına veriyorum
Kelimeleri çıkaramıyorum kafamın içinden
Anlamayacaklar biliyorum
Anlatamayacağım biliyorum
Tükendim bu yaşımda, kurudu çiçeklerim
Biliyorum açmayacaklar bir daha
Biliyorum sulamayacağım bir daha…
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 06:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!