Ufkun sessizliğinde sabahın gülen yüzü
Senin ak ellerinde ulaşır bir aynaya
Sen gülerken açılır gökyüzünde hâleler,
Kucaklar ışığıyla hem yokuşu, hem düzü
Bir sükût mevsiminde büyüyorken lâleler
Paylaşır yüreğimde ufka çıkan gündüzü
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
