Sabahın Çehresi Şiiri - Melek Dalgıç

Hüznü ektim
Anılara dalınca
Bitmeyen geceye
Sarmaşık gibi tırmandı
Bir türlü gelmek bilmeyen
Sabahın çehresine
Zamanın serzenişinden
Çaldım sandım
Bir avuç mutluluk
Albümlere bakınca
İçime düştü daha da burukluk
Bir avuç yalanmış
Zannettiğim mutluluk
Siyah beyaz fotoğraflarda
Griler aradın
Yoktu ortası bende hayatım
Siyah yada beyaza boyandım
Renklilerde pembe yalanlar buldum
Darılmasam da
Baktım ki bende kayboldun