Sabahın Çağrısı Şiiri - Birol Akbaba

Karanlığın davetimi senin çağrın mıydı?
Bir sesle uyandım daha gün ışımamış
Şehir yağmurla gelen perdenin arkasında
Solgun ışıklarla uyumakta sokaklar boş
Yıldızlar sönmüş belki uyuyorlar
Şehir yağmur suları ile yıkanıyor
Bende istiyorum yıkanmak ve arınmak
Ve adanmış yeni bir ömür yaratmak
Seni almadan gençliğimi istiyorum
Tanrıdan çok mu?
Arıyorum sularda siluetini
Yağmur damlasında camdan süzülen
Ya da dalgaların köpüğünde parlayan
Ezanın çağrısı var uzakta yankılanan
Ben seni çağırıyorum çok mu?
Bu nasıl sancı bu nasıl doğum
Korkuyorum bu haddini aşmış dilekten
Bu ölçüye sığmayan
Dua ya duran eller görüyorum inanan
Ben seni diliyorum çok mu?
Karanlık yerini aydınlığa bırakıyor
Gün ışıyor uyanıyor şehir
Ben sen de uyanmak istiyorum
Senin ufkundan çok mu?