Güneş doğmamış, ay tepede
Arabalar, süregelen bir yoğunlukta ilerliyor
Hava serin bulutlar seyrek
Çayım soğudu ama ellerim kuru
Ağrılar yokluyor beynimi, sabahın bu vakti
Kuşlar uçuyor, doğudan batıya duraksızca
Bir şeyler yiterken, bir şeyler hayat buluyor
Kimisi yorulmuş, kimisi beklemekte ölümü;
Herkesin bir işi var, sabahın bu vakti...
Haftalar geçer aylar ve onca yıl
Yine sabahlar güneşsiz Eylül'de
Yerle bir olmuş mevsimde,
Kuşlar yine öter mi sabahın bu vakti...
Kayıt Tarihi : 17.4.2024 14:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
12 Eylül 2022
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!