Sabahımı uyandırdım geceden

sabahımı uyandırdım geceden
kurdum uyanmak istenmeyen rüyalarımın saatini
sızı bırakırken içimde buruk göz kırpışlarım
geceme küstüm ay ışığı içime sızarken
ağla yalnızlığım gölgene bile yabancıyken
ağla benim geriye dönülmez yollarım
nehirsiz yatakların boşluğu gibi içimdeki boşluk
ağla damarlarım kanını akıt yatağıma

saçlarımı sardım yaralarıma
ellerimi bastırdım fışkıran ruhuma
tenim yabancı coğrafyama
tan uyuşmazlığı benim sabahımın anlamı
ben alelacele uyandırdım geceden sabahımı
son bir ayışığı sızarken gözlerime
korkarken düşlerim göz kapanışlarımdan

gökyüzü maviyken mavileşir düşlerim
suyun rengi bile maviye çalar yudumumda
mavi bir kız olur yüreğim
masmavi saçları örülür kelimelerime
al yanakları kızarır maviliğime
tutar elinden oyuncak ruhumun

geceden beklerken kendimi
sabahtan buldum
uyandırıverdim işte sabahımı geceden
kendimi kaybetmenin korkusuna
tan uyuşmazlığı bu iliklerimden süzülen
kaybettim göğümü,mavimi
kaybettim mavi saçlı kızın ellerini
hadi bırak artık beni
uyumak istiyorum çek ipimi