Sabahım Şiiri - Ali Gençay

simitçi! !
bağırma
uykum dağılıyor
sen kaldırma
günahı sana çıkıyor
kalmak zorundayım
gün beni çağıyor
bir bardak çay
avuçlarımı yakıyor
eylül sabahı
gözlerime güneş doğuyor
İçimi ısıtıyor
ellerimi yıkadığım su
yüzümde çise
belkiler umut
kavuşma arzusu

bismillah! !
adımım eşikte
gıcırdayan kapı
kulağımda uğultusu
bırak beni anne
dilinde ölüm
ne oluyor
korkmuyorum
ne korkusu

ders zili
çocuklar koşuşuyor
geç kağıdı alma korku
hepsi bu
kendinden büyük çantalar
bükülüyor bendenler
sırtlar
ezildikçe tükeniyor adımlar
gülümsedim
nerde hani çantam
oysa sırtımda dünyam
ezilen sevdam

önden binilir! !
bindim
aç nefesleri gizlemiş
ucuz kokular
hınç ha hınç
etten yığınlar
arkadan inilir! !
İndim
avuçlarımda
bozukluklar

işte
anlattım
sorduğun sabahımı
işte
yoruldum taşımaktan
dünyadan büyük
sırtlandığım
sevdanı