Sabahım Olmayacak* Şiiri - Musa Menekşe

SABAHIM OLMAYACAK

bu gece gidiyorum
yoksa güneş doğmayacak
bağlamış elimi kolumu hasretin
kalırsam,sabahım olmayacak

bilemiyorum
fark edebilir misin gittiğimi
bomboş sokaklardan
haberimi alır mısın
seni beklediğim yollardan
yokluğumu hissedebilir misin
gökyüzünün ağlamasından
şimşeklerin çakışından
bu gece hayatından bir yıldız kayacak
gitmeliyim anlıyor musun
kalırsam sabahım olmayacak

yüküm ağır sabrı tüketmişim
tükenmişim özleminden
seni sevdiğim için vazgeçmedim mi her şeyimden
ve
seni beklemedim mi bunca zaman
kaç yıl kaç mevsim oldu
gözlerime düşmeyeli bakışların
duyuyorum seni bir adım kadar uzağımdasın
fakat varlığın yokluğun kardeşi
beni senden koparacak
gitmeliyim
kalırsam sabahım olmayacak.

zamanıdır artık bu aşka dur demenin
bunca zaman kendine yetmenin
bu kadar emek,hasret,sabır
hala niçin her şey bitmişken
yana yakıla niye bu inat yüreğim
her aşkın üzerindedir
benim parmak izlerim
bitecekse varsın bitsin
varsın hiç sevmesin beni
her günün üstüne düşen
onun gölgesi değil miyim.

giderken
geride biriz olmayacak benden
kanayan bir yara olursun içimde
kabuk bağlarsın yeniden
hiçbir şey vazgeçiremez beni senden
hangimiz önce unutacağız
birbirimizi,kendinden
aklımda sen olacaksın sevgim eksilmeyecek hiç
nerde olursam olayım,
kim bilir
bir mezar yerim bile olmayacak
belki; geride bırakacak,
bu elveda sonumdur biliyorum
kalırsam sabahım olmayacak....

Musa MENEKŞE
17.07.06/Pazartesi 02:00