Sabahım Benim Şiiri - Pınar Avılı

Sen kaçırsan ne yazar bahar gözlerini?
Mahrum bıraksan güneş saçlarını
Işıldayan nurlu cemalini?
Bizmişiz ki en küçük tesadüfün iki esiri...
Ansızın kaçak ve temkinden uzak gülüşlerimiz olmuş şahidimiz...
Olmamı istediğin limanda,gelgitlerle dolu bir virane idi bu garib...

Gecelere saklanmış yangın yeri gönlümde,
Öyle ıssız ve biçare ...
Bana gelirken buz kesmiş şu kalbimde
Üşüttüğün kalbimden öperek uyandır
'Sabahım benim'...
Güneş ışığım,aydınlığım,Kalp çarpıntım!
Her bir zerrenden bal damlayan
Tuti dillim,Sevgilim,Efendim !!
Pirüpak yalın aşktır bu sana akan gözyaşım ,
Aman bilmezim,Zalim padişahım,Kevser şarabım !!!
Seni ezelden özlemiş bu garib prensesin,
Yaşama Hevesin,
Ateş Dansın
Son göz ağrın,
Ahde vefalı yarin,
Hasrete nadaslanan toprağın,
Neşeli Banu'n,
Deli çağlayanın,
Ferahlatan Pınar'ın
ve misk kokan tenine hastalanmış
Naif Kadının...

Pınar Avılı
Kayıt Tarihi : 15.6.2019 02:56:00