Sabahı özlüyorum

nasıl anlatmalıyım..?
bir yığın rüzgar
yüzümü çizen.
denize çok yakın
bir yerdeyim.
kuşlarla beraber
ve martılar..

yılların kederi yüzümde
bir gönül ağlaması
yüreğim
bir sokak lambası gibiyim.
yaşattığın hayaller
bir bir dağıttı.
omzuma yaslanan başın
mum kokulu odan
ve rüzgarın sesi
bir bir geldiler
çiçek ektiler..

belime dolanan ellerin
hislerini gizliyor.
o kahve gözlerinse
gözyaşı döküyor.
menekşe solukların yayılıyor
gecenin kuşkularına.
karanlık diz çöküyor..
güzelliğini saran hüznünü
dinliyorum.
sabahı özlüyorum
aydınlığında güzelliğini
ellerini...iki kahve güvercin
gözlerini....

Mustafa kaya
07.01.2006 / çengelköy
www.mustafa kaya