Sabahı Beklesen Şiiri - Teyfik Abanoz

Eğer gitmek istiyorsan
Kalbini bana bırak
Öyle git...
Ama
Sabahı beklesen olmaz mı?
Islanmış mısralarımı hediye ederim sana
Sararmış fotoğraflarımıza bakarız beraber
İstersen tavan arasındaki gramofonu çıkarırız
En sevdiğin şarkıları dinler
Seni uykuya emanet ederken
Bende öylece bakarım sana
Tüm alarmları iptal ederim
Tüm savaşlara son verir
Tüm feryatları sustururum.
Bombalar patlamaz artık minik yüreklerde
Gözlerden düşen iki damla dahi uyandıramaz seni
Sabahlarım baş ucunda
Uyku yamyamları çalamaz gözlerini
Evren sessizliğe boğulurken
Çiçekler açar arka bahçemizde.

Ciddi sabahı beklesen olmaz mı?
Belki gün doğarken leylekler yeni ümitler bırakır kapımıza
Olur da batının Noel babası yeni iki kalp atar bacamız dan
Bakarsın aşk meleğinin kırılmış okları yeniden bizi bulur
Yada ne bileyim
Sabahı beklesen olmaz mı be?
Bahanelerime inansan
Masallarıma kansan
Kalsan şuracıkta
Adamı kılıktan kılığa sokmasan
Yalvartmasan kendine.

Sabahı beklemeyecek misin ey sevgili?
Yorma sevdiceğini
Kırma ateş böcekleri gibi sevdana pervane bu kalbi
Ağlatma aşkla bakan bu gözleri
Eskitme yüzümdeki tebessümü
Gel inat etme
Azrail kılıklı kal şurda!
Sur'u duymuş gibi alıpta gitme bu ruhu
Öksüz bırakma mısralarımı
Can çekiştirme senin olanı.

Sabahı beklesen.
Ulan üzülmez misin sende?
İçin yanmaz mi?
Kanamaz mı avuçların bensiz?
Dudaklarını ısırmaz mısın benim gibi?
Ellerin üşümez mi?
Karıncalanmaz mı kalbin oralarda?
Sesin kısılmaz mı?
Nasıl hesap verirsin sevda sözlerine?
Bombalar patlamaz mı arka bahçemizde?
Elleri çiçek tutan minik yürekler kırılmaz mı?
Savaş alarmları feryat ederken
Yaşlar akmaz mı yorgun gözlerden?

Peki öyle olsun!
Yine senin dediğin olsun.
Geceye de lanet olsun
Yollara da,bana da.
O ayaklarındaki ayakkabılarına da,
Elindeki bavuluna da,
Seni alacak taksiciye de.
Eğer gitmek istiyorsan
Kalbini bana bırak.
Kalbini bana bırak
Öyle git!
Ama...
Ama
Sabahı beklesen olmaz mi?