Sabahı Beklerken Şiiri - Halil Akyürek

Bazen sabahı da beklersin,
akşamı adam edercesine,
sessizliği dinler olur seni,
gecenin süren tik takları.
Kalbin, saatte ki kuş gibi
yerinden fırlar hissedersin,
ama hasta olarak değil.
Yaşadığın aşk engel olur,
göz kapaklarının önüne,
bir film perdesi gibi,
kapanmasını istemezsin.
Ne isyan edersin beklerken sabahı,
ne de ağlarsın acısına.
Gün doğmadan, açarsın pencereni,
henüz güneş değmemiş
perdelerden alır kokusunu.
Aşk ateşi, davetkar olur.
En sevdiğin kırmızı Gülden,
adını koyduğun her çiçekten,
dinlemek istersin sesini.
Duvara çarpan her nefesinden,
gelecek her nağmesinden.
Ve beklide…
hayaline dokunacak kadar
yakın hissedersin sabahı kendine…