Sabahı Beklerken Şiiri - İlyas Özkan

Değişti herşey gülüm
Zaman başkalaştı.
Yahut, başkalaşanlar
Onu başkalaştı sandı.
Uykularım bile değişik;
Misafirim olmaz göz kapaklarıma.
Şimdilerde bekleyip dururum,
Gelse de zerresi uykunun...

Heyhat! Değişti herşey gülüm...
Unutmam sandıklarım
Silindi zihnimden bir bir
İsmini bile bilmem şimdi çoğunun...
Ve unutmam diyenler,
Arayıp sormaz oldu!

Deli-dolu gençlik çağım,
Geçip gitti.. yelkenler,
Suya indi gülüm!
Sevdanın en hasını,
Ben yaşadım sanırdım..
Sevdam, Mecnûn’unkinden
Daha öteydi gülüm!
Ne Ferhat’ın, ne Kerem’in
Esâmesi okunmazdı ben varken...
Çöllerde dolaşan Mecnûn’a inat
Sevgilinin gönül ülkesinde
Sürgün yaşadım...

Gül rengi şafaklarda
Sevgiliye en güzel şiiri
Ben yazmalıydım...
Çerağlar gibi yanıp
Aşkın ateşiyle,
Nasıl yanmak gerek
Göstermeliydim...
Ve görmeliydi herkes;
Mum misâli nasılmış erimek...

Girdabı sonsuz bir gülün
Kıvrımlarında kayboldum.
Gülüm, değişti herşey, başkalaştı!
Zaman çarkları
Hızlıca dönüp durmakta...

Günler, aylar, yıllar
Akrep-yelkovan kıskacında.
Hasret düştü payıma;
A gülüm, akıp giderken zaman!
Hicran azığım oldu.
Aha böğrümün ta şurasında
Bir ok saplandı
Bin azaplı.
Titrek kanadıyla, bir bilsen
Bin ızdıraplı...

Sabahı beklerken şimdilerde,
Ey, karanlık gecemin
Aydınlık mehtabı!
Yeter, hasret kâsesinden
Hüzün yudumladığım!
Gurbetin çileli yollarında
Yaralı ceylan olduğum yeter!
Kaç mevsimdir,
Beklerken baharı-yazı
Ve dilimde gönlün,
Gülzâra dönme niyâzı;
Bitsin gayrı
Ne hüzün, ne hasret,
Tahammülüm kalmadı
Hepsi ruha eziyet!

Mevsimler, kıştı şimdiye dek
Ve kışlar, zemheri.
Altın kâsede sunuldu;
Öyle tattırdılar
Kıvrandıran zehri...!

Uykusuz gözlerimle
Sabahı beklerken gülüm;
Uzat ellerini, tutuver elimden.
Bana sen gereksin
Başkaları anlamaz hâlimden!
Gel, tutuver elimden
Dudağımdaki vâveyla dinsin!
Gökkuşağının tüm renkleri,
Derin bakışlarında
Gönlüme dolsun;
Mevsim bahar,
Gözüm aydın olsun...!
Şimdilerde gülüm,
Sabahı beklerken;
Bekletme fazla, çıkıp gel
Şafak sökerken...!

(19.05.2005
Perşembe)