Yalnızlıkla beraber yürüyorum yine
Karanlıklar sırdaşım olmuş
Sabahı beklemiyorum artık
Titrek yüreğim
Korkudan durdu duracak
Sevmeden ruhum bedenimden uçtu uçacak
Kimler kalır ardımda bilmem
Sevenim var mı gecelerden başka
Bir can bekliyor beni karanlıkta
Dostum mudur düşmanım mıdır bilmem?
Her adımımda artıyor korkularım
Sevgisizlikten canım çıktı çıkacak
Biter mi bu şüpheler bilmem
Mutlu bir canan uğrar mı şehrime
Karanlıklar bir gün terk eder mi beni?
Sabahı beklemiyorum
Alışkınım ıssız sokaklara ben
Her zaman terk edilmiş bir insan olarak
Yaşamaya hazırım ben
Issız sokaklarda bir ben olayım
Yine ahlar ve bekleyişlerim olsun
İçimde söyleyemediğim sözlerim ısıtsın beni
Sözlerim sevsin beni
Yalnızlığın adı değişsin sadece
Kendim kalayım gecelerde
Hep göz yaşlarım olsun
Okşasın vücudumu
Aksın
Değer mi bilmem
Bir bardak dolusu göz yaşlarım
Arındırsın günahlarımı
Belki yaşayamadım sevdayı
Mutluluğum kalsın başka bir dünyaya
Gezinirken bir gün düşsün gövdem
Uzanıversin yolların üzerine
Sonra bir yağmur yağsın
Belki o zaman ateşim gider
Gerçi o zaman gözlerim kapanır
Bir yol uzar gider hayallerimde
Uzarda uzar
Yürür de yürür bedenim
Yine ulaşılmaz bilirim
Ulaşılmasa da bedenim soğur kalır o zaman
Kayıt Tarihi : 11.2.2008 02:44:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)