Sabahçı Kahvesi Şiiri - Ayhan Demir

Yüreğime gam,gözlerime uyku çöktü,
Sabahın ilk ışıkları,ılık ılık üstüme çöktü.

Sessizliğin adı şimdi kargaşa,
İnsanlar koşuşturmakta,her tarafta bir telaş-a.

Sabahçı kahvesi burası,burada telaş olmaz,
Sıcak,taze bir simit,bir bardak çayla neler olmaz.

- Ustam,çek oradan,tavşan kanı,duble olsun,
- Sigaram sönmek üzere,biraz çabuk olsun.

Burası yıkık dökük,oldukça virane,
İçeride dört masa,dörtte sandalye.

Karşımda kırık bir ayna,
Aynada yansıyan bir resim:
O da çatlamış duvarda.

Yılların yorgunluğu sarmış,ihtiyar bir adam,
Sağa sola koşuşturmakta,hiç durmadan.

Burası sessiz,burası sakin,
Dışarıda bir toz bulutu,bir tufan hakim.

Kahvenin ortasında paslı bir soba,
Baktım ki içinde,üç beş odun yanmakta.

Güneş,gösterse de yüzünü gölgelerin ardından,
Şu küçük sobadır,içimizi ısıtan.

Sabahları ayaz olur,bu kuytu köşeler,
Isınacağınız tek yer,bu sabahçı kahveler.

Hah! İşte geldi bizim de çayımız,
Bir lokma simitle,şimdi yudumlarız.

İşte! Sabahçı kahvesi burası:
Burada telaş olmaz,
Sıcak,taze bir simit:
Bir bardak çayla neler olmaz.