Sabahcı kahveleri vardı bir zamanlar evsiz garibanların iki çay parasına sabahladığı o misal garibanım tahta sandalyede oturmuşum elimde soğumuş çay dilimde daha önce bilmediğim hüzünlü bir türkü, yorgunum bir gülsen kuş tüyü yastık olacak kaldırımlar, uzatsan ellerini kara kışım çiçekler içinde ilk bahar.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!