Sabahat Şiiri - Feyzi Kanra

Küçücük pencerenden bakarken dışarıya
Gül yüzünü seyrettim kış günü doyasıya
Mevsimin ilk karıydı yüreğimi kavuran
Ne tatlı fırtınaydı beni aşka savuran.

Kimbilir ne haldesin var mı benden sende iz?
Ben Yunus tum Sabahat sen yüzdüğüm bir deniz
Çift örgülü saçların bilmem ki döküldü mü?
Ayrı düştük diyerek bellerin büküldü mü?

Gün batmadan ne olur sesini duyabilsem
İlk günkü mektubunu tekrar okuyabilsem
Bizi ayıran kimdi kaderde mi kabahat
Belki de bende idi affet beni Sabahat

Belki görürüm diye yaşıyorum ben hala
Seni bekleyeceğim verilirken de sala