Sabahaddin'e
Çırpındın yıllarca yaşamak için,
bayıldın, ayıldın...
Ekmeğini bile başkasının elinden yedin.
Zaten yaşayan değildin.
Bir nefesin vardı ve bir sesin, hareket ederdin.
Sesin dindi, nefesin durdu, hareketin bitti,
bitmedi derdin.
Mezarına kadar gelip arkandan,
Sanki yaptıklarına tüm dertlerin güldüler
Seninle yavrum, sarmaş dolaş olup,
toprağına gömüldüler.
28/8/1971 Erzurum
Seyfeddin KarahocagilKayıt Tarihi : 27.1.2006 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özürlü olan yeğenim Sabahaddin'in vefatı üzerine yazılmıştır.
TÜM YORUMLAR (1)