Yıkıldı ocağım, kurudu derem
yaz bahar ayında sabaha karşı
keşke görmeyeydim, olaydım verem
yaz bahar ayında sabaha karşı.
Sevdamıza canım, ad koyamadım
dokunmaya tenine kıyamadım
doysun sana toprak, ben doyamadım
yaz bahar ayında sabaha karşı.
Uyan sunam ölüm zamanı değil
pınarından yudum alayım eğil
sen yok isen hiç olamam ben de bil
yaz bahar ayında sabaha karşı.
Uyudun da uyanmadın can sunam
sineme de dayanmadın can sunam
yanan benim, sen yanmadın can sunam
yaz bahar ayında sabaha karşı.
Kayıt Tarihi : 28.7.2004 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fevzi Günenç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/28/sabaha-karsi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!