Sabaha Karşı Şiiri - Mahir Karayazı

bak bu benim
ellerim, kayalara çarpıyor sonra
ağlamak için dalgaları seviyorum
ağlamak için yüzümü seviyorum
zaman ki mermer kesiliyor
ve karanfillerle bulunmuş yazı
bir sokak diğerine çıkıyor
bir sokak hüzne çıkıyor
durup çıkmaz sokakları
yürürken düşünen köpekleri seyrediyorum
vitrinler karardıkça çoğalıyor gözlerim
hepiniz.! ellerinizi yüzünüze götürmeden
ağladınız mı.?
…
ağlayanlar olmalı
olmalı
her güvercin oyuğuna kapı numarası
biraz gitmeyen otel
yazı yazılmayan karanfil
olmalı ya da
olmalı
ya hayatla hayata
ya rüzgarla rüzgara
karşı..