Zifiri karanlığın, uzaktan göz kırpan güneşe yenildiği an. Ben bir balkon köşesinde hafif bir soğuk ve kuşların günaydınlaşmaları eşliğinde oturmuşum. Sigaram elimde; yıldızların aydınlığa mağlubiyetini seyrediyorum. Tabi bir gram duman israf etmeden.. kuşlarla selamlaşıyorum. Gökyüzünde kaybolan yıldızların arasına adını yazıyorum. Ben bu Sabah'ta sensizliğe inat,senle yaşıyorum. Sonra bir nefes daha alıyorum sigaramdan,uzaklara dalıp seni anlatıyorum; kuşlara,ağaçlara,binalara. Sarhoş gibiyim ama bu sarhoşluk ne rakının ne tekilanın ne de viskinin sarhoşluğu.bu sarhoşluk aşkının sarhoşluğu, adını haykırmak,naralar atıp kapına dayanmak istiyorum. Biliyorum çok şey istiyorum,mazur gör bu sarhoşu. Mazur gör bu aşığı. Sonra sigaramın son demini çekiyorum içime fitili yanana dek. Yine dalıyorum senli hayallere gercek olmadığını bilerek...
Selehattin BerktaşKayıt Tarihi : 21.4.2014 20:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!