Sabaha Karşı Şiiri - Mehmet Fuat Atalayer

Sabaha karşı…
Bir umutla uyandım;
Saat çalmamıştı daha
Şafak sökecekti,
Odamın penceresinden
Önce ufuk
Sonra bulutlar
Kızıla bürünecekti
Vakti gelmişti
Güzel günlerin
Ben öyle demiştim
Öyle hissetmiştim….

Bekledim;
Ne alarmı çaldı saatin
Ne ezan okundu
Ne şafak söktü
Gün,
Doğmadan geceye dönmüştü,
Utanmadan
Çok şey götürmüştü benden
Uzaklar koymuştu,
Rüzgar
Islık çalıyordu pencerede
-Bana kaldın yine-
Gülümsüyordu pis pis…

Sabaha karşı…
Ya da ben öyle sandım…

31.01.2012