Sabaha Karşı Şiiri - Sinan Çavdarlı

Sabaha karşı
Soğuk bir kış gecesinde
Olurda
Bir tren yanaşırsa limana,
Kimse inmezse içinden
Sen koş, yetiş ona
Söz veriyorum sana
Baban olacak orda
Belki seni doğururken ölen annen
Ya da çok sevdiğin şair
Kim bilir belki de
Sadece seni değil,
Bu dünyayı da terk eden sevgilin.
Gülen gözleriyle deden.
Nasırlı elleriyle nenen.
Üstüne titrediğin eşin.
Her akşam yolunu gözlediğin kocan.
Belki de öpmeye kıyamadığın kardeşin
Kim varsa kaybettiğin,
Orada olacak söz veriyorum sana.
Ama sakın deme bana,
Trenler yanaşmaz limana.
Sen koş, yetiş ona.
Ancak sıra dışı bir ölüm yakışır sana.