Saat ilerledikçe daralmalar başlıyor.
Yeni bir günü kaldıramayacak kadar yorgun oluyorum.
Hep aklımda bir soru yatıyor.
Sormaya utanıyorum,çünkü cevap alamayacağımı biliyorum.
Taze çiçeklerin,mis gibi baharların arasında kalabilseydim keşke…
Keşke sevebilseydim, hatta sevilseydim birince…
Siz nerede olduğumu hiç öğrendiniz mi karanlıktan…
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta